کد مطلب:33875 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:246
مردم، من مواعظ و پند و اندرزهایی را كه پیامبران برای امتهایشان بازگو كرده بودند، در میان شما نشر دادم و وظیفه ای را كه اوصیای پیامبران نسبت به امت [صفحه 50] آنان پس از مرگشان داشتند، درباره شما به انجام رساندم، با تازیانه شما را ادب كردم، ولی به هیچ صراطی مستقیم نشدید، با نواهی پروردگار شما را به پیش راندم، ولی جمع نشدید. پیشوای موحدان، تمام دوران حیات خود را در تلاش برای نجات و رستگاری خلق خدا گذراند و در این راه در دوانتهای مرز دوستی و دشمنی قرار گرفت. هیچ شخصیتی در تاریخ چون علی (ع) نبوده است. او دارای جاذبه ای شگفت و دافعه ای نیرومند بود. اهل ایمان شیفته و شیدای او بوده اند و اهل نفاق دشمن و بدخواه او.
«ایها الناس، انی قد بثثت لكم المواعظ التی وعظ الانبیاء بها اممهم و ادیت الیكم ما ادت الاوصیاء الی من بعدهم و ادبتكم بسوطی فلم تستقیموا و حدوتكم بالزواجر فلم تستوسقوا.»[1].
صفحه 50.